سرپرستی فرزند توسط ایرانیان مقیم خارج از کشور
ایرانیان مقیم خارج از کشور میتوانند طبق قوانین جمهوری اسلامی ایران، سرپرستی فرزندان بیسرپرست یا بدسرپرست ایرانی را بر عهده بگیرند. فرایند فرزندخواندگی برای ایرانیان مقیم خارج از کشور با چند مرحله کلیدی آغاز میشود:
1. ارسال درخواست:
- متقاضیان باید با مراجعه به نزدیکترین سفارت یا نمایندگی جمهوری اسلامی ایران در کشور محل اقامت خود، فرم درخواست فرزندخواندگی را دریافت و تکمیل کنند.
- مدارک لازم را به همراه فرم تکمیل شده به سفارت یا نمایندگی ارائه دهند.
2. بررسی صلاحیت:
- مدارک و صلاحیت متقاضیان توسط سازمان بهزیستی کشور بررسی میشود.
- در صورت تأیید صلاحیت، متقاضیان به مرحله بعدی معرفی میشوند.
3. انتخاب فرزند:
- متقاضیان میتوانند از میان فرزندان بیسرپرست یا بدسرپرست تحت نظارت سازمان بهزیستی، فرزند مورد نظر خود را انتخاب کنند.
- سازمان بهزیستی بر اساس شرایط و ضوابط مشخص، فرزندی را به متقاضیان معرفی میکند.
4. دیدار با فرزند:
- متقاضیان باید به ایران سفر کنند و با فرزند معرفی شده دیدار و گفتگو کنند.
- در صورت تمایل به سرپرستی فرزند، مراتب را کتباً به سازمان بهزیستی اعلام کنند.
5. مراحل قانونی:
- پس از تأیید نهایی متقاضیان، مراحل قانونی فرزندخواندگی در مراجع قضایی ایران انجام میشود.
- حکم سرپرستی یا فرزندخواندگی توسط دادگاه صالح صادر میشود.
6. تحویل فرزند:
- پس از صدور حکم نهایی، فرزند به متقاضیان تحویل داده میشود.
- متقاضیان موظفند نسبت به مراقبت و تربیت فرزند بر اساس قوانین جمهوری اسلامی ایران اقدام کنند.
نکات مهم:
- ایرانیان مقیم خارج از کشور باید قبل از اقدام به فرزندخواندگی، از قوانین و مقررات مربوطه در ایران آگاهی کامل کسب کنند.
- فرایند فرزندخواندگی ممکن است زمانبر باشد و نیازمند پیگیری مستمر از سوی متقاضیان باشد.
- متقاضیان باید از نظر جسمی و روحی آمادگی لازم برای نگهداری و تربیت فرزند را داشته باشند.
- شرایط و ضوابط فرزندخواندگی برای ایرانیان مقیم خارج از کشور ممکن است با توجه به قوانین کشور محل اقامت آنها متفاوت باشد.
قوانین سرپرستی فرزند در ایران:
قوانین سرپرستی فرزند در ایران بر اساس قانون حمایت از کودکان و نوجوانان بی سرپرست و بدسرپرست مصوب 1392 و آیین نامه های مربوطه تعیین می شود.
انواع سرپرستی:
- سرپرستی قانونی: در این نوع سرپرستی، کلیه حقوق و تکالیف قانونی پدر و مادر نسبت به فرزند به سرپرست قانونی منتقل می شود. سرپرست قانونی می تواند از فرزند خود ارث ببرد و بر او وصیت کند.
- امانتداری: در این نوع سرپرستی، سرپرست امین فرزند محسوب می شود و وظیفه نگهداری و تربیت او را بر عهده دارد. سرپرست امین نمی تواند از فرزند خود ارث ببرد و بر او وصیت کند.
شرایط سرپرست شدن:
- تابعیت ایرانی: متقاضیان سرپرستی باید تابعیت ایرانی داشته باشند.
- تقید به انجام واجبات و ترک محرمات: متقاضیان سرپرستی باید به انجام واجبات و ترک محرمات مقید باشند.
- عدم محکومیت کیفری: متقاضیان سرپرستی نباید سابقه محکومیت کیفری موثر داشته باشند.
- تمکن مالی: متقاضیان سرپرستی باید از تمکن مالی کافی برای نگهداری و تربیت فرزند برخوردار باشند.
- سلامت جسم و روان: متقاضیان سرپرستی باید از سلامت جسم و روان لازم برای نگهداری و تربیت فرزند برخوردار باشند.
- عدم اعتیاد به مواد مخدر و الکل: متقاضیان سرپرستی نباید به مواد مخدر و الکل اعتیاد داشته باشند.
- صلاحیت اخلاقی: متقاضیان سرپرستی باید از صلاحیت اخلاقی لازم برخوردار باشند.
- عدم ابتلا به بیماری های واگیر یا صعب العلاج: متقاضیان سرپرستی نباید به بیماری های واگیر یا صعب العلاج مبتلا باشند.
- اعتقاد به یکی از ادیان مصرح در قانون: متقاضیان سرپرستی باید به یکی از ادیان مصرح در قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران مانند اسلام، مسیحیت، یهودیت و زرتشتیگری معتقد باشند.
نحوه تقاضای سرپرستی:
متقاضیان سرپرستی می توانند با مراجعه به دادگاه خانواده محل سکونت خود، تقاضای خود را به صورت کتبی ارائه دهند.
مدارک لازم:
- مدارک هویتی متقاضی
- گواهی عدم سوء پیشینه کیفری
- گواهی پزشکی مبنی بر سلامت جسم و روان
- گواهی تمکن مالی
- سایر مدارک و مستندات لازم
مرجع رسیدگی:
دادگاه خانواده پس از بررسی مدارک و مستندات و در صورت لزوم با انجام مصاحبه با متقاضی و فرزند، در خصوص تقاضای سرپرستی تصمیم گیری می کند.
نکات مهم:
- در صورت وجود پدر و مادر، سرپرستی فرزند به آنها تعلق دارد.
- در صورتی که پدر و مادر فوت کرده باشند یا از سرپرستی فرزند محروم شده باشند، اولویت سرپرستی با پدربزرگ و مادربزرگ و سایر بستگان نسبی فرزند است.
- در صورت عدم وجود بستگان نسبی، بهزیستی نسبت به سرپرستی فرزند اقدام می کند.
- متقاضیان سرپرستی می توانند از فرزندخواندگی به عنوان یکی از راه های سرپرستی فرزند استفاده کنند.
