ابطال وکالت نامه محضری مشاوره حقوقی

نحوه ابطال وکالتنامه

ابطال وکالتنامه به معنای خاتمه دادن به اختیاراتی است که موکل به وکیل خود داده است. این عمل می‌تواند به دلایل مختلفی مانند تغییر نظر موکل، فوت وکیل یا موکل، انجام شدن کار مورد وکالت و… انجام شود.

روش‌های ابطال وکالتنامه:

روش ابطال وکالتنامه بستگی به نوع وکالتنامه (عادی یا رسمی) و شرایط آن دارد. به طور کلی، روش‌های زیر برای ابطال وکالتنامه وجود دارد:

1. ابطال خودکار:

   • فوت موکل یا وکیل: در صورت فوت هر یک از طرفین، وکالتنامه به طور خودکار باطل می‌شود.
   • انجام شدن کار مورد وکالت: پس از انجام کاری که وکالت برای آن صادر شده، وکالتنامه به طور خودکار منحل می‌شود.
   • انقضای مدت وکالت: اگر در وکالتنامه مدت مشخصی برای انجام کار تعیین شده باشد و این مدت به پایان برسد، وکالتنامه باطل می‌شود.

2. ابطال با اراده موکل:

   • وکالتنامه عادی: موکل می‌تواند با نوشتن یک نوشته ساده و اعلام آن به وکیل، وکالتنامه را باطل کند.
   • وکالتنامه رسمی: برای ابطال وکالتنامه رسمی، موکل باید به دفترخانه‌ای که وکالتنامه در آن تنظیم شده است مراجعه کرده و درخواست ابطال وکالتنامه را بنماید.
   • وکالت بلاعزل: وکالت بلاعزل به راحتی قابل ابطال نیست و معمولاً نیاز به حکم دادگاه دارد.

3. ابطال به دلیل نقض مفاد وکالتنامه:

   • اگر وکیل خلاف مفاد وکالتنامه عمل کند یا امانتی را که به او سپرده شده است ضایع کند، موکل می‌تواند به دادگاه مراجعه کرده و درخواست ابطال وکالتنامه را بنماید.

مراحل ابطال وکالتنامه رسمی:

1. تدوین درخواست ابطال: موکل باید درخواست کتبی مبنی بر ابطال وکالتنامه را تنظیم کند.
2. تقديم درخواست به دفترخانه: درخواست باید به دفترخانه‌ای که وکالتنامه در آن تنظیم شده است، تقدیم شود.
3. ابلاغ به وکیل: دفترخانه، درخواست ابطال را به وکیل ابلاغ می‌کند.
4. ثبت در دفتر اسناد رسمی: پس از طی مراحل قانونی، ابطال وکالتنامه در دفتر اسناد رسمی ثبت می‌شود.

نکات مهم:

• وکالت بلاعزل: ابطال وکالت بلاعزل بسیار مشکل‌تر است و معمولاً نیاز به دلایل موجه و حکم دادگاه دارد.
• اثبات ابطال: برای اثبات ابطال وکالتنامه، بهتر است یک نسخه از درخواست ابطال و گواهی ثبت آن را نزد خود نگه دارید.
• مشاوره حقوقی: در صورت پیچیدگی موضوع یا وجود اختلاف با وکیل، بهتر است از مشاوره حقوقی یک وکیل پایه یک دادگستری استفاده کنید.

تفاوت وکالتنامه عادی و رسمی

وکالتنامه یکی از مهم‌ترین اسناد حقوقی است که به موجب آن شخصی (موکل) به شخص دیگری (وکیل) اختیار انجام اموری را می‌دهد. این اختیار می‌تواند در زمینه‌های مختلفی مانند املاک، بانکی، حقوقی و… باشد. وکالتنامه‌ها به دو دسته اصلی تقسیم می‌شوند: عادی و رسمی.

وکالتنامه عادی

• تعریف: وکالتنامه‌ای است که به صورت دست‌نویس یا تایپ شده و در دفاتر اسناد رسمی ثبت نمی‌شود.
• شرایط تنظیم: برای تنظیم وکالتنامه عادی نیازی به حضور در دفتر اسناد رسمی و پرداخت هزینه‌های مربوطه نیست.
• اعتبار: وکالتنامه عادی در محاکم قابل استناد است و وکیل می‌تواند به موجب آن به نمایندگی از موکل خود اقدام کند.
• محدودیت‌ها:
  • برخی از معاملات مهم مانند فروش املاک، انتقال خودرو و… نیاز به وکالتنامه رسمی دارند.
  • در صورت بروز اختلاف در خصوص مفاد وکالتنامه عادی، اثبات آن ممکن است دشوارتر باشد.

وکالتنامه رسمی

• تعریف: وکالتنامه‌ای است که در دفتر اسناد رسمی تنظیم می‌شود و دارای امضای رسمی و مهر دفتر اسناد رسمی است.
• شرایط تنظیم: برای تنظیم وکالتنامه رسمی، طرفین باید به همراه مدارک هویتی خود به دفتر اسناد رسمی مراجعه کنند و هزینه‌های مربوطه را پرداخت نمایند.
• اعتبار: وکالتنامه رسمی از اعتبار قانونی بیشتری برخوردار است و در صورت بروز اختلاف، اثبات آن آسان‌تر است.
• مزایا:
  • امنیت بیشتر: به دلیل ثبت در دفاتر اسناد رسمی، امکان جعل و دستکاری وکالتنامه رسمی بسیار کمتر است.
  • قابلیت اجرای ثبت: وکالتنامه رسمی قابلیت ثبت در دفتر املاک را دارد و در صورت لزوم قابل اجرا از طریق اجرای ثبت است.
  • اطمینان بیشتر: تنظیم وکالتنامه رسمی نشان‌دهنده اهمیت موضوع و دقت نظر طرفین در انجام معامله است.

چه زمانی از وکالتنامه رسمی استفاده کنیم؟

در مواردی که اهمیت موضوع بیشتر است و یا ارزش مالی معامله بالا می‌باشد، بهتر است از وکالتنامه رسمی استفاده شود. به عنوان مثال برای:

• فروش یا خرید ملک
• انتقال خودرو
• انجام معاملات بانکی مهم
• شرکت در جلسات دادگاه و امضای دادخواست
• وکالت در امور حقوقی پیچیده

نتیجه‌گیری

انتخاب بین وکالتنامه عادی و رسمی به نوع معامله، اهمیت موضوع و میزان ریسک‌پذیری طرفین بستگی دارد. اگرچه وکالتنامه عادی نیز دارای اعتبار قانونی است، اما وکالتنامه رسمی به دلیل مزایایی که دارد، از امنیت و اعتبار بیشتری برخوردار است.

شرایط فسخ وکالتنامه:

فسخ وکالتنامه به معنای پایان دادن به رابطه حقوقی بین موکل و وکیل است و دلایل مختلفی می‌تواند برای آن وجود داشته باشد. شرایط فسخ وکالتنامه به صورت کلی به دو دسته تقسیم می‌شود:

1. فسخ توافقی:

• توافق طرفین: ساده‌ترین روش فسخ وکالتنامه، توافق طرفین (موکل و وکیل) است. آن‌ها می‌توانند با تنظیم یک سند توافقی، به رابطه وکالت پایان دهند.
• انقضای مدت: اگر در وکالتنامه مدت مشخصی برای وکالت تعیین شده باشد، با پایان یافتن آن مدت، وکالت به طور خودکار منفسخ می‌شود.

2. فسخ قهری:

• فوت موکل یا وکیل: در صورت فوت هر یک از طرفین، وکالت به طور خودکار منفسخ می‌شود.
• حجر موکل یا وکیل: حجر به معنای سلب اهلیت قانونی فرد است و در صورت حجر موکل یا وکیل، وکالت به حالت تعلیق درمی‌آید.
• انجام وظیفه وکالت: پس از انجام وظیفه محوله به وکیل، وکالت به پایان می‌رسد.
• عزل وکیل توسط موکل: موکل می‌تواند هر زمان که بخواهد، وکیل را عزل کند، مگر اینکه وکالت بلاعزل باشد.
• استعفای وکیل: وکیل نیز می‌تواند با اعلام استعفا، از انجام وظیفه وکالت خودداری کند.
• فساد یا عدم صلاحیت وکیل: اگر وکیل مرتکب اعمالی شود که خلاف وظایف وکالتی باشد یا صلاحیت لازم برای انجام وظیفه را نداشته باشد، موکل می‌تواند درخواست فسخ وکالت کند.

دلایل رایج برای فسخ وکالتنامه:

• تغییر شرایط موکل: تغییر شرایط مالی، خانوادگی یا اجتماعی موکل ممکن است باعث شود که وی به وکیل دیگری نیاز پیدا کند.
• عدم رضایت از عملکرد وکیل: اگر موکل از عملکرد وکیل خود راضی نباشد، می‌تواند درخواست فسخ وکالت کند.
• اختلاف نظر بین موکل و وکیل: اختلاف نظر در مورد نحوه انجام امور وکالتی می‌تواند به فسخ وکالت منجر شود.
• بیماری یا ناتوانی وکیل: اگر وکیل به دلیل بیماری یا ناتوانی نتواند وظایف خود را به درستی انجام دهد، موکل می‌تواند درخواست فسخ وکالت کند.

روش‌های قانونی فسخ وکالتنامه:

• توافق طرفین: ساده‌ترین روش که در بالا توضیح داده شد.
• طرح دعوی در دادگاه: در صورتی که توافق امکان‌پذیر نباشد، موکل می‌تواند با طرح دعوی در دادگاه، درخواست فسخ وکالتنامه را مطرح کند.
• ابطال خودکار وکالتنامه: در برخی موارد، وکالتنامه به طور خودکار باطل می‌شود، مانند فوت موکل یا وکیل.