حکم اعتراف اجباری: باطله و غیرقابل استناد
اعتراف اجباری به اعترافی گفته می‌شود که از فرد تحت فشار، تهدید، شکنجه یا هرگونه روش غیرقانونی دیگر گرفته شود. این نوع اعتراف در هیچ نظامی قانونی پذیرفته نیست و از نظر حقوقی فاقد اعتبار است.
چرا اعتراف اجباری باطل است؟
- نقض حقوق بشر: گرفتن اعتراف اجباری نقض آشکار حقوق بشر و آزادی‌های فردی است.
- عدم اطمینان به صحت: اعترافی که تحت فشار گرفته شود، لزوماً بیانگر حقیقت نیست و ممکن است فرد به دلیل ترس یا اجبار به دروغ اعتراف کند.
- تضمین عدالت: هدف از دادرسی عادلانه، کشف حقیقت است و اعتراف اجباری به جای کمک به کشف حقیقت، آن را مخدوش می‌کند.
پیامدهای اعتراف اجباری
- باطل بودن حکم: هر حکمی که بر اساس اعتراف اجباری صادر شود، قابل نقض و باطل است.
- مسئولیت کیفری عاملین: افرادی که در گرفتن اعتراف اجباری نقش داشته‌اند، به جرم شکنجه یا سایر جرایم قابل تعقیب هستند.
- جبران خسارت: فردی که به دلیل اعتراف اجباری محکوم شده است، می‌تواند درخواست جبران خسارت‌های وارده کند.
چگونه می‌توان اعتراف اجباری را اثبات کرد؟
اثبات اعتراف اجباری ممکن است دشوار باشد، اما با ارائه مدارک زیر می‌توان به این هدف دست یافت:
- گواهی پزشکی قانونی: گزارش پزشکی قانونی مبنی بر وجود آثار شکنجه یا ضرب و جرح روی بدن فرد.
- شهادت شهود: شهادت افرادی که از نحوه بازجویی و فشارهای وارد آمده بر فرد مطلع هستند.
- اسناد و مدارک: هرگونه سند یا مدرکی که نشان‌دهنده اعمال فشار یا تهدید باشد.
- اعترافات متناقض: اگر فرد در اعترافات خود تناقض داشته باشد، این می‌تواند نشان‌دهنده غیرطبیعی بودن اعتراف باشد.
راه‌های مقابله با اعتراف اجباری
- سکوت: بهترین راه مقابله با اعتراف اجباری، سکوت کردن و عدم پذیرش هرگونه اتهامی است.
- درخواست وکیل: هر فردی حق دارد در مراحل بازجویی از وکیل خود استفاده کند.
- شکایت: در صورت وقوع هرگونه رفتار غیرقانونی، می‌توان به مراجع قضایی شکایت کرد.
- جلب توجه افکار عمومی: اطلاع‌رسانی در مورد موارد اعتراف اجباری می‌تواند به کاهش این پدیده کمک کند.
اعتراف اجباری یک جرم است و هیچ فردی نباید تحت فشار قرار گیرد تا به جرمی که مرتکب نشده اعتراف کند.
