مشاوره حقوقی ملکی

فسخ قرارداد اجاره

مشاوره حقوقی آنلاین

فسخ قرارداد اجاره

فسخ قرارداد اجاره به معنای برهم زدن و از بین بردن آن قبل از موعد مقرر در قرارداد است.

در قانون ایران، موجر و مستاجر هر دو در شرایطی می‌توانند نسبت به فسخ قرارداد اجاره اقدام کنند.

شرایط فسخ قرارداد اجاره توسط موجر:

  • عدم پرداخت اجاره بها: طبق ماده 14 قانون روابط موجر و مستاجر مصوب 1356، اگر مستاجر دو ماه متوالی یا سه ماه متناوب از پرداخت اجاره بها خودداری کند، موجر می‌تواند با صدور اخطار کتبی به وی و تعیین مهلت قانونی، فسخ قرارداد را به اطلاع دادگاه برساند.
  • سوء استفاده از عین مستاجره: اگر مستاجر از عین مستاجره برخلاف مقاصد مشروع و عرف و عادت در محل استفاده کند، موجر می‌تواند با اخطار کتبی به مستاجر و تعیین مهلت قانونی، فسخ قرارداد را به اطلاع دادگاه برساند.
  • تخلف از تعهدات: اگر مستاجر به تعهدات خود در قبال موجر، مانند تعمیرات جزئی و پرداخت به موقع شارژ و مالیات، عمل نکند، موجر می‌تواند با اخطار کتبی به مستاجر و تعیین مهلت قانونی، فسخ قرارداد را به اطلاع دادگاه برساند.

شرایط فسخ قرارداد اجاره توسط مستاجر:

  • عيب ملک: اگر عیب ملک موجب سکونت در آن برای مستاجر غیرممکن یا دشوار شود، مستاجر می‌تواند با فسخ قرارداد، از ملک تخلیه کند و از پرداخت اجاره بها معاف شود.
  • عدم تعمیرات اساسی: اگر موجر از انجام تعمیرات اساسی که برای سکونت در ملک ضروری است خودداری کند، مستاجر می‌تواند با اخطار کتبی به موجر و تعیین مهلت قانونی، فسخ قرارداد را به اطلاع دادگاه برساند.
  • تخلف موجر از تعهدات: اگر موجر به تعهدات خود در قبال مستاجر، مانند تعمیرات اساسی و پرداخت به موقع شارژ و مالیات، عمل نکند، مستاجر می‌تواند با اخطار کتبی به موجر و تعیین مهلت قانونی، فسخ قرارداد را به اطلاع دادگاه برساند.

مراحل فسخ قرارداد اجاره:

  • ارسال اخطار: اولین قدم برای فسخ قرارداد اجاره، ارسال اخطار کتبی به طرف مقابل است. در اخطار باید موارد تخلف و مهلت قانونی برای رفع آن به طور دقیق ذکر شود.
  • مراجعه به دادگاه: اگر طرف مقابل بعد از دریافت اخطار، نسبت به رفع تخلف اقدام نکند، می‌توان با مراجعه به دادگاه عمومی محل وقوع ملک و تنظیم دادخواست فسخ قرارداد اجاره، از طریق مراجع قانونی برای فسخ قرارداد اقدام کرد.
  • اثبات تخلف: در دادگاه، باید تخلف طرف مقابل و صحت ارسال اخطار به اثبات برسد.
  • رأی دادگاه: در نهایت، قاضی دادگاه با بررسی اسناد و مدارک، رأی خود را صادر می‌کند. اگر رأی به نفع شما باشد، می‌توانید از طریق اجرای احکام دادگستری، حکم فسخ قرارداد را اجرا بگذارید.

نکات مهم:

  • در تمام مراحل قانونی، می‌توانید از یک وکیل دادگستری کمک بگیرید.
  • فسخ قرارداد اجاره فرآیندی زمان‌بر و پرهزینه است.
  • قبل از اقدام قانونی، سعی کنید تا حد امکان با طرف مقابل خود به صورت مسالمت‌آمیز مذاکره کنید.
  • در برخی موارد، ممکن است در قرارداد اجاره شرایطی برای فسخ قرارداد توسط طرفین پیش‌بینی شده باشد.

 

مراحل فسخ قرارداد اجاره در ایران

فسخ قرارداد اجاره به معنای برهم زدن و از بین بردن آن به صورت قانونی است. این امر می‌تواند به درخواست یکی از طرفین قرارداد (موجر یا مستاجر) و یا به موجب حکم دادگاه صورت گیرد.

مراحل فسخ قرارداد اجاره به شرح زیر است:

1. ارسال اظهارنامه:

  • اولین قدم برای فسخ قرارداد اجاره، ارسال اظهارنامه توسط طرفی است که قصد فسخ دارد. در این اظهارنامه باید دلیل فسخ به طور شفاف ذکر شود و به طرف مقابل اخطار داده شود که ظرف مدت مشخصی (معمولاً 10 روز) نسبت به فسخ قرارداد اقدام کند.
  • ارسال اظهارنامه الزامی نیست، اما می تواند به عنوان مدرکی دال بر قصد فسخ در مراجع قانونی ارائه شود.

2. مراجعه به دادگاه:

  • اگر پس از ارسال اظهارنامه، طرف مقابل نسبت به فسخ قرارداد اقدامی نکند، طرفی که قصد فسخ دارد می‌تواند با در دست داشتن مدارک و مستندات لازم (مانند قرارداد اجاره، اظهارنامه، و هرگونه مدرک دیگری که موید حق فسخ او باشد) به دادگاه محل وقوع ملک مراجعه و دادخواست فسخ قرارداد اجاره تقدیم کند.

3. رسیدگی در دادگاه:

  • دادگاه پس از بررسی مدارک و مستندات ارائه شده توسط طرفین و استماع اظهارات آنها، رای خود را صادر می کند.
  • در صورتی که دادگاه دلایل ارائه شده توسط خواهان (طرف متقاضی فسخ) را موجه تشخیص دهد، حکم به فسخ قرارداد اجاره صادر خواهد کرد.

4. اجرای حکم:

  • پس از صدور حکم فسخ توسط دادگاه، حکم صادره به طرفین ابلاغ می شود و طرفین موظف به اجرای آن هستند.
  • در صورت عدم اجرای حکم توسط محکوم (طرف موظف به تخلیه)، حکم از طریق واحد اجرای احکام دادگستری اجرا خواهد شد.

نکات مهم:

  • در برخی از موارد، فسخ قرارداد اجاره بدون نیاز به مراجعه به دادگاه امکان پذیر است. به عنوان مثال، در صورتی که در قرارداد اجاره شرطی مبنی بر فسخ در صورت تخلف مستاجر از تعهداتش قید شده باشد، موجر می تواند با استناد به این شرط و بدون نیاز به حکم دادگاه، قرارداد را فسخ کند.
  • در صورت فسخ قرارداد اجاره، مستاجر موظف به تخلیه ملک در اسرع وقت و پرداخت اجاره بها تا زمان تخلیه خواهد بود.
  • موجر نیز موظف به استرداد ودیعه مستاجر پس از کسر مبالغی به عنوان خسارت (در صورت وجود) خواهد بود.

برای کسب اطلاعات بیشتر در خصوص مراحل فسخ قرارداد اجاره، می توانید به موارد زیر مراجعه کنید:

  • قانون روابط موجر و مستاجر مصوب 1376
  • قانون مدنی
  • مرکز مشاوره حقوقی
  • وکیل دادگستری

توجه: مطالب ارائه شده در این پاسخ صرفاً جنبه اطلاع رسانی داشته و به هیچ وجه جایگزین مشاوره حقوقی تخصصی نمی باشد. برای بررسی دقیق پرونده خود و دریافت مشاوره حقوقی متناسب با شرایطتان، حتماً با یک وکیل دادگستری مشورت نمایید.

شرایط فسخ قرارداد اجاره توسط مستاجر در ایران

طبق قانون روابط موجر و مستاجر مصوب سال ۱۳۵۶، مستاجر در شرایطی می‌تواند قرارداد اجاره را فسخ کند.

شرایط فسخ قرارداد اجاره توسط مستاجر به شرح زیر است:

1. عدم تسلیم مورد اجاره:

  • اگر موجر مورد اجاره را به مستاجر تسلیم نکند، مستاجر می‌تواند قرارداد را فسخ کند.
  • برای مثال، اگر موجر ملک را به مستاجر تحویل ندهد یا از تعمیرات ضروری آن خودداری کند، مستاجر می‌تواند قرارداد را فسخ کند.

2. عیب ملک:

  • اگر ملک دارای عیبی باشد که برای سکونت یا استفاده مستاجر ناامن یا غیرقابل استفاده باشد، مستاجر می‌تواند قرارداد را فسخ کند.
  • برای مثال، اگر ملک دارای مشکلاتی مانند ترک‌خوردگی دیوار، نشت آب یا برق، یا عدم وجود سیستم گرمایشی و سرمایشی مناسب باشد، مستاجر می‌تواند قرارداد را فسخ کند.

3. تخلف موجر از شرایط ضمن عقد:

  • اگر موجر از شرایطی که در ضمن عقد اجاره به نفع مستاجر تعیین شده است، تخلف کند، مستاجر می‌تواند قرارداد را فسخ کند.
  • برای مثال، اگر در ضمن عقد اجاره قید شده باشد که موجر موظف به تعمیر و نگهداری ملک باشد، اما از انجام این تعهدات خودداری کند، مستاجر می‌تواند قرارداد را فسخ کند.

4. مزاحمت توسط موجر یا اشخاص ثالث:

  • اگر موجر یا اشخاص ثالث به نحوی برای مستاجر در استفاده از مورد اجاره مزاحمت ایجاد کنند، مستاجر می‌تواند قرارداد را فسخ کند.
  • برای مثال، اگر موجر به طور مکرر به ملک مراجعه کند یا از ورود و خروج مستاجر به ملک ممانعت کند، یا اگر همسایگان سر و صدای زیادی ایجاد کنند، مستاجر می‌تواند قرارداد را فسخ کند.

5. افزایش غیرمتعارف اجاره بها:

  • در برخی از موارد، مستاجر می‌تواند به دلیل افزایش غیرمتعارف اجاره بها، قرارداد را فسخ کند.
  • برای این کار، باید به دادگاه مراجعه کرده و دادگاه با بررسی شرایط، تعیین کند که آیا افزایش اجاره بها منصفانه بوده است یا خیر.

نکاتی در خصوص فسخ قرارداد اجاره توسط مستاجر:

  • برای فسخ قرارداد اجاره، مستاجر باید به موجر اظهارنامه ارسال کند و در آن، علت فسخ قرارداد را به طور کتبی قید کند.
  • اگر موجر از تخلیه ملک خودداری کند، مستاجر می‌تواند با مراجعه به دادگاه، اقدام به تخلیه قانونی ملک کند.
  • در برخی از موارد، مستاجر می‌تواند بدون ارسال اظهارنامه و با مراجعه به دادگاه، اقدام به فسخ قرارداد اجاره کند. این موارد در قانون روابط موجر و مستاجر ذکر شده است.
  • برای فسخ قرارداد اجاره، باید از یک وکیل متخصص در امور ملکی کمک بگیرید.

تذکرات:

  • در این پاسخ سعی شده است که به طور خلاصه و مفید به شرایط فسخ قرارداد اجاره توسط مستاجر در ایران پرداخته شود.
  • برای اطلاعات دقیق‌تر و به‌روز در خصوص این موضوع، باید به وکلای متخصص در امور ملکی یا به مراجع ذیصلاح قانونی مراجعه کرد.
  • قوانین مربوط به روابط موجر و مستاجر ممکن است در طول زمان تغییر کند، بنابراین برای اطمینان از صحت اطلاعات، باید به آخرین قوانین و مقررات در این زمینه مراجعه کرد.

شرایط فسخ قرارداد اجاره توسط موجر

طبق قانون روابط موجر و مستاجر مصوب سال 1356، موجر در شرایط زیر می‌تواند نسبت به فسخ قرارداد اجاره و تخلیه ملک توسط مستاجر اقدام کند:

1. عدم پرداخت اجاره بها:

  • مهم‌ترین و شایع‌ترین دلیل فسخ قرارداد اجاره توسط موجر، عدم پرداخت اجاره بها توسط مستاجر است.
  • طبق ماده 14 این قانون، اگر مستاجر دو ماه متوالی یا سه ماه متناوب از پرداخت اجاره بها خودداری کند، موجر می‌تواند با صدور اخطار کتبی به وی و تعیین مهلت قانونی، فسخ قرارداد را به اطلاع دادگاه برساند.
  • مهلت قانونی برای پرداخت اجاره بهاى معوقه ده روز است.

2. سوء استفاده از عین مستاجره:

  • اگر مستاجر از عین مستاجره برخلاف مقاصد مشروع و عرف و عادت در محل استفاده کند، موجر می‌تواند با اخطار کتبی به مستاجر و تعیین مهلت قانونی، فسخ قرارداد را به اطلاع دادگاه برساند.
  • برخی از مصادیق سوء استفاده عبارتند از:
    • استفاده غیرمجاز از ملک برای مقاصدی مغایر با قرارداد، مانند استفاده مسکونی از ملکی که برای استفاده تجاری اجاره داده شده است.
    • ایجاد مزاحمت برای همسایگان یا ساکنین دیگر آپارتمان.
    • وارد آوردن خسارت به ملک و امتناع از تعمیر آن.

3. تخلف از تعهدات:

  • اگر مستاجر به تعهدات خود در قبال موجر، مانند تعمیرات جزئی و پرداخت به موقع شارژ و مالیات، عمل نکند، موجر می‌تواند با اخطار کتبی به مستاجر و تعیین مهلت قانونی، فسخ قرارداد را به اطلاع دادگاه برساند.
  • برخی از تعهدات مستاجر عبارتند از:
    • پرداخت به موقع اجاره بها و سایر هزینه‌های مربوط به ملک، مانند شارژ و مالیات.
    • انجام تعمیرات جزئی در ملک.
    • حفظ و نگهداری از ملک و عدم ایجاد خسارت به آن.
    • استفاده از ملک مطابق با شرایط و مقاصد ذکر شده در قرارداد.

مراحل فسخ قرارداد اجاره توسط موجر:

  1. ارسال اخطار: اولین قدم برای فسخ قرارداد اجاره، ارسال اخطار کتبی به مستاجر است. در اخطار باید موارد تخلف و مهلت قانونی برای رفع آن به طور دقیق ذکر شود.
  2. مراجعه به دادگاه: اگر مستاجر بعد از دریافت اخطار، نسبت به رفع تخلف اقدام نکند، موجر می‌تواند با مراجعه به دادگاه عمومی محل وقوع ملک و تنظیم دادخواست فسخ قرارداد اجاره، از طریق مراجع قانونی برای فسخ قرارداد اقدام کند.
  3. اثبات تخلف: در دادگاه، باید تخلف مستاجر و صحت ارسال اخطار به اثبات برسد. این کار از طریق ارائه مدارک و شواهد، مانند اسناد مربوط به پرداخت یا عدم پرداخت اجاره بها، گزارشات شهود، و نظریه کارشناس رسمی دادگستری انجام می‌شود.
  4. رأی دادگاه: در نهایت، قاضی دادگاه با بررسی اسناد و مدارک، رأی خود را صادر می‌کند. اگر رأی به نفع موجر باشد، او می‌تواند از طریق اجرای احکام دادگستری، حکم فسخ قرارداد را اجرا بگذارد و مستاجر را ملزم به تخلیه ملک کند.

نکات مهم:

  • در تمام مراحل قانونی، می‌توانید از یک وکیل دادگستری کمک بگیرید.
  • فسخ قرارداد اجاره فرآیندی زمان‌بر و پرهزینه است.
  • قبل از اقدام قانونی، سعی کنید تا حد امکان با مستاجر خود به صورت مسالمت‌آمیز مذاکره کنید و به او فرصت دهید تا نسبت به رفع تخلف اقدام کند.
  • در برخی موارد، ممکن است در قرارداد اجاره شرایطی برای فسخ قرارداد توسط موجر پیش‌بینی شده باشد. این شرایط باید در چارچوب قانون باشند و مغایر با حقوق قانونی مستاجر نباشند.