در ایران، مجازات فحاشی و توهین طبق قانون مجازات اسلامی تعیین می‌شود.
بر اساس ماده ۶۰۸ این قانون، توهین به اشخاص از قبیل فحاشی و استعمال الفاظ نامناسب و رکیک در صورتی که موجب حد قذف نباشد، جزای نقدی درجه شش خواهد داشت.
میزان جزای نقدی درجه شش در حال حاضر بین هزار تا دو میلیون تومان است.
قذف به معنای نسبت دادن زنا یا لواط به زن یا مرد متأهل است و مجازات آن بسیار سنگین‌تر از فحاشی ساده است.
علاوه بر مجازات نقدی، مرتکب فحاشی ممکن است به مجازات‌های دیگری نیز محکوم شود، از جمله:
- حبس: در برخی موارد، قاضی ممکن است علاوه بر جزای نقدی، حبس نیز برای مرتکب فحاشی در نظر بگیرد.
- شلاق: در موارد شدید، قاضی ممکن است حکم شلاق برای مرتکب فحاشی صادر کند.
نکاتی که باید در مورد مجازات فحاشی در ایران به خاطر داشت:
- اثبات فحاشی: برای اثبات فحاشی، شهادت شهود یا سایر دلایل مانند فیلم یا ضبط صوت لازم است.
- شکایت خصوصی: فحاشی جرمی است که به شکایت خصوصی نیاز دارد، یعنی شاکی باید خود به مراجع قضایی مراجعه و شکایت کند.
- صلح و سازش: اگر شاکی و مرتکب قبل از صدور حکم قطعی با یکدیگر صلح و سازش کنند، پرونده مختومه می‌شود.
قوانین مربوط به فحاشی در ایران پیچیده است و توصیه می‌شود در صورت نیاز به اطلاعات بیشتر در این زمینه، با یک وکیل یا مشاوره حقوقی مشورت کنید.
جرم فحاشی در ایران
فحاشی در قانون ایران جرم محسوب می‌شود و برای آن مجازات تعیین شده است.
ماده ۶۰۸ قانون مجازات اسلامی به طور کلی توهین را به این صورت تعریف می‌کند:
هر کس به دیگری به قصد رنجاندن یا ناکسان کردن شخصیت او، الفاظ یا عباراتی به کار ببرد که شان و منزلت او را در نظر مردم پایین بیاورد، به حبس از دو تا شش ماه و یا به شلاق از بیست تا سی و یک ضربه محکوم می‌شود.
تبصره: قذف و افترا مشمول ماده این ماده نمی‌شود.
قذف و افترا جرایم شدیدتری هستند که در مواد دیگر قانون مجازات اسلامی برای آنها مجازات تعیین شده است.
ماده ۶۱۷ قانون مجازات اسلامی نیز به طور خاص به فحاشی به پدر و مادر اشاره می‌کند و مجازات آن را حبس از یک تا 三 سال و یا شلاق از ده تا بیست و یک ضربه تعیین کرده است.
نکات:
- فحاشی می‌تواند به صورت شفاهی و یا کتبی انجام شود.
- برای اثبات جرم فحاشی شهادت دو مرد یا یک مرد و دو زن نیاز است.
- اگر فحاشی در محل عام انجام شود، مشدد جرم است.
- در صورت رضایت شاکی خصوصی، قاضی می‌تواند در مجازات مرتکب کاهش دهد یا او را به مجازات مخفی محکوم کند.
مصادیق فحاشی در قانون ایران:
فحاشی در قانون ایران به طور دقیق تعریف نشده است، اما به طور کلی به هرگونه سخنی که به قصد توهین و تحقیر شخص دیگری به کار برده شود، فحاشی گفته می‌شود.
برخی از مصادیق فحاشی که در عرف جامعه رایج هستند عبارتند از:
- استفاده از الفاظ رکیک و زشت
- نسبت دادن صفات ناپسند به شخص مقابل
- تمسخر و تحقیر شخصیت فرد
- فحاشی به اعضای خانواده و نزدیکان شخص
- استفاده از حرکات و اشارات توهین آمیز
توجه:
- قانونگذار برای فحاشی در اماکن عمومی مجازات سنگین‌تری در نظر گرفته است.
- فحاشی به مقامات دولتی و قضایی نیز جرم محسوب می‌شود و مجازات خاص خود را دارد.
- در برخی موارد، ممکن است استفاده از الفاظ یا عباراتی که به طور کلی توهین آمیز تلقی می‌شوند، در شرایط خاص، فحاشی محسوب نشود. به عنوان مثال، ممکن است استفاده از کلمات نامناسب بین دو دوست صمیمی در شوخی و صمیمیت، فحاشی تلقی نشود.
مبنای قانونی:
- ** ماده ۶۰۸ قانون مجازات اسلامی:** “هر کس به دیگری نسبت زنا یا لواط یا قذف کند، اگر قذف محکوم شود، حد قذف بر او اجرا می‌شود و اگر مورد حد نباشد، تا هفتاد و چهار ضربه تازیانه به او زده می‌شود.”
- ** ماده ۱۶۰ قانون مجازات اسلامی:** “هر کس به غیر از پدر یا مادر یا اجداد عالیه یا مربی خود، نسبت فحش یا قذف به او دهد، اگر آن شخص از جمله اشخاصی باشد که به موجب شرع اسلام حد واجب یا تعزیر دارد، به همان حد یا تعزیر مجازات می‌شود و اگر از جمله چنین اشخاصی نباشد، به مجازات شلاق تا هفتاد و چهار ضربه یا تا دو سال حبس یا جزای نقدی تا یک میلیون و دویست هزار تومان محکوم می‌شود.”
مراجع ذیصلاح:
- برای طرح شکایت بابت فحاشی می‌توانید به دادسرای عمومی و انقلاب محل وقوع جرم مراجعه کنید.
- همچنین می‌توانید با مراجعه به وکیل، از مشاوره حقوقی لازم در این خصوص بهره‌مند شوید.
اثبات فحاشی در مراجع قانونی
اثبات فحاشی در مراجع قانونی بسته به نوع فحاشی و شرایط وقوع آن می تواند به روش های مختلفی انجام شود.
در حالت کلی، برای اثبات فحاشی می توان از:
- شهادت شهود: اگر اشخاص دیگری شاهد فحاشی بوده اند، می توانند به عنوان شاهد در دادگاه حاضر شده و شهادت دهند. شهادت شهود از جمله مهم ترین ادله اثبات فحاشی است.
- اقرار متهم: اگر متهم به فحاشی اقرار کند، دیگر نیازی به ارائه دلیل دیگری نیست.
- ضبط صوت یا تصویر: اگر فحاشی ضبط شده باشد، می توان از آن به عنوان مدرک در دادگاه استفاده کرد.
- دلایل کتبی: اگر فحاشی به صورت کتبی انجام شده باشد، می توان از نوشته به عنوان مدرک در دادگاه استفاده کرد.
- معاینه محل: در برخی موارد، ممکن است لازم باشد که محل وقوع فحاشی توسط مقام قضایی مورد معاینه قرار گیرد.
- کارشناسی: در برخی موارد خاص، ممکن است لازم باشد که از کارشناس برای بررسی دقیق تر موضوع استفاده شود.
نکات مهم:
- برای اثبات فحاشی، باید ابتدا نوع فحاشی را مشخص کرد.
- فحاشی به طور کلی به دو دسته توهین و قذف تقسیم می شود.
- توهین به معنای نسبت دادن الفاظ یا حرکات زشت و زننده به کسی است که موجب تنزل شأن و منزلت او می شود.
- قذف به معنای نسبت دادن زنا یا لواط به زن یا مرد متأهل است.
- برای اثبات توهین، دو شاهد عادل یا یک شاهد عادل و دو قید قسم لازم است.
- برای اثبات قذف، چهار شاهد عادل لازم است.
- اگر فحاشی در اماکن عمومی انجام شده باشد، مشمول جرم تشدید مجازات می شود.
- مجازات فحاشی بسته به نوع فحاشی و شرایط وقوع آن متفاوت است.
مراحل شکایت فحاشی:
- برای شکایت فحاشی، باید به یکی از دفاتر خدمات قضایی مراجعه کرد و شکواییه تنظیم کرد.
- در شکواییه باید مشخصات کامل شاکی، مشتکی عنه، شرح دقیق موضوع فحاشی و ضرر و زیان وارده قید شود.
- همچنین باید مدارک و مستندات مربوط به فحاشی، مانند شهادت شهود، اقرار متهم، ضبط صوت یا تصویر، دلایل کتبی و غیره به شکواییه پیوست شود.
- پس از ثبت شکواییه، پرونده به دادسرا یا شعبه بازپرسی ارجاع می شود.
- در آنجا، مقام قضایی به بررسی شکایت و دلایل و مستندات ارائه شده می پردازد.
- در صورت وجود دلایل کافی، مقام قضایی دستور انجام تحقیقات مقدماتی را صادر می کند.
- پس از اتمام تحقیقات مقدماتی، در صورت احراز جرم، مقام قضایی کیفرخواست صادر و پرونده را به دادگاه کیفری ارسال می کند.
- در دادگاه کیفری، به پرونده رسیدگی می شود و طرفین دعوا می توانند دفاعیات خود را ارائه دهند.
- دادگاه پس از بررسی دلایل و قرائن و استماع اظهارات طرفین، متهم را مجرم یا بی‌گناه اعلام می کند.
- در صورت اثبات جرم، دادگاه حکم مجازات متهم را صادر می کند.
قوانین مربوط به فحاشی در ایران:
توهین و فحاشی در ایران جرم محسوب می‌شود و طبق قانون مجازات اسلامی برای آن مجازات تعیین شده است.
مصادیق فحاشی:
- استعمال الفاظ رکیک و زشت
- نسبت دادن اوصاف ناپسند به کسی
- فحاشی به اشخاص عادی و مقامات
- توهین به مقدسات
مجازات فحاشی:
مجازات فحاشی بسته به نوع و شدت آن و همچنین به اینکه به چه کسی فحاشی شده است، متفاوت است.
- توهین ساده: مجازات توهین ساده حبس از یک تا شش ماه و یا جزای نقدی از یک میلیون و پانصد هزار تا شش میلیون تومان است.
- توهین مشدد: مجازات توهین مشدد که به مقامات دولتی یا قضایی یا به اشخاصی که به عنوان مأمور دولتی در حال انجام وظیفه هستند، می‌شود حبس از دو تا شش ماه و یا جزای نقدی از سه میلیون تا دوازده میلیون تومان است.
- قذف: قذف که به معنای نسبت دادن زنا یا لواط به فردی است، مجازات سنگین‌تری دارد و شامل حبس از هشتاد تا یکصد و شصت تازیانه و دو تا سه سال تبعید است.
اثبات فحاشی:
برای اثبات فحاشی باید به دلایل و مدارک کافی مانند شهادت شهود، گواهی پزشکی قانونی و یا ضبط صوت و تصویر استناد کرد.
مرجع رسیدگی به جرم فحاشی:
مرجع رسیدگی به جرم فحاشی، دادگاه عمومی محل وقوع جرم است.
نکاتی در مورد فحاشی:
- فحاشی از جمله جرایمی است که قابل گذشت است، یعنی شاکی می‌تواند از آن گذشت کند و در این صورت، مجازات مرتکب قابل تعقیب و اجرا نیست.
- در صورتی که فحاشی در مقام دفاع باشد، جرم محسوب نمی‌شود.
- برای طرح شکایت فحاشی باید به دادسرای محل وقوع جرم مراجعه کرد.
مدارک جهت اثبات فحاشی
برای اثبات فحاشی در مراجع قانونی، به مدارک و شواهد مختلفی می توان استناد کرد. نوع و اعتبار مدارک مورد نیاز، با توجه به شرایط وقوع فحاشی و نوع رسیدگی به آن (کیفری یا حقوقی) متفاوت خواهد بود.
در حالت کلی، برخی از مدارک و شواهدی که می توان برای اثبات فحاشی به آنها استناد کرد عبارتند از:
- شهادت شهود: شهادت افرادی که در زمان وقوع فحاشی حضور داشته و شاهد ماجرا بوده اند، می تواند یکی از قوی ترین مدارک برای اثبات فحاشی باشد.
- گواهی پزشکی قانونی: در صورتی که در اثر فحاشی، صدمات جسمی به فرد فحاشی شده باشد، می توان با مراجعه به پزشکی قانونی و اخذ گواهی، از آن به عنوان مدرک در جهت اثبات فحاشی استفاده کرد.
- ضبط صوت یا فیلم: اگر فحاشی به صورت صوتی یا تصویری ضبط شده باشد، می توان از آن به عنوان مدرک در دادگاه ارائه کرد.
- اقرار متهم: در صورتی که متهم به فحاشی اقرار کند، این اقرار می تواند به عنوان مدرک علیه او در دادگاه استفاده شود.
- سند کتبی: اگر فحاشی به صورت کتبی انجام شده باشد، مانند پیامک یا نامه، می توان از آن به عنوان مدرک در دادگاه ارائه کرد.
- دلائل الکترونیکی: دلائل الکترونیکی مانند اسکرین شات از پیام های فحاشی در شبکه های اجتماعی و پیام رسان ها نیز می تواند به عنوان مدرک ارائه شود.
نکات:
- جمع آوری مدارک و شواهد کافی برای اثبات فحاشی، از اهمیت زیادی برخوردار است. هر چه مدارک و شواهد ارائه شده قوی تر و متقن تر باشد، احتمال موفقیت در اثبات فحاشی و احقاق حق بیشتر خواهد بود.
- در برخی موارد، ممکن است نیاز به نظر کارشناسی برای بررسی و تأیید صحت مدارک و شواهد ارائه شده باشد.
- برای ارائه مدارک و شواهد و پیگیری حقوقی خود در خصوص فحاشی، می توانید به وکیل متخصص مراجعه کنید.
مرجع قانونی:
- قانون مجازات اسلامی: فحاشی در ماده 608 قانون مجازات اسلامی، جرم تلقی شده و برای آن مجازات تعیین شده است.
